Dit is een lezing van een dik half uur over patroonherkenning. Dat is wat mij betreft een veranderkundig kernthema als het gaat over aanpakken van vraagstukken die weerbarstig zijn – die niet vanzelf gaan. Daar moet je namelijk scherp krijgen welke dynamiek achter die weerbarstigheid schuil gaat, zodat je kan ophouden die zelf mee in stand te houden. En zodat je ook weet wat je er voor in de plaats kan doen.

Patroonherkenning is iets wat in veel veranderingen niet zomaar gebeurt. Dus daar is echt winst te halen. En het is iets wat door iedereen aan te leren is: het is niet voor experts weggelegd. Dat is des te meer zo als je dat in een ‘light’ variant doet, namelijk door patronen te vangen middels ‘een verhaal met een moraal’. Dat is makkelijker dan de meer analytische variant – het werken met causale diagrammen. Dat kan je altijd nog doen.

De lezing gaf ik op het zevendaagse congres ‘Next step in higher education’ (23e editie!) van Stichting Bedrijf & Overheid (SBO). Ik was in goed gezelschap van allerlei onderwijsvernieuwers. Vanwege Covid werd het wel een ‘zoom’-lezing.  Ik gebruik erin – naast theorie – een concrete casus uit het Hoger Onderwijs ter illustratie waar ik ten tijde van de video bij betrokken was.

Dat gezegd hebbend: ik heb ‘onderwijs’ met opzet in de titel tussen haakjes gezet voor het woord ‘vernieuwing’: het is een verhaal dat van toepassing is in allerlei soorten organisaties. En daarom ook passend om breder te delen. Dus veel plezier.

PS: Aan het einde vindt je in de presentatie ook enkele referenties om in verder te lezen. Die vindt je stuk voor stuk ook weer op deze website als je bij publicaties zoekt.