Op 29 november 2012 was ik uitgenodigd een keynote te verzorgen over het omgaan met taaie vraagstukken in Brussel. Er was een bijeenkomst belegd voor de ‘community’ rond Plan C – een Vlaams informeel transitienetwerk rond duurzaam materialenbeheer. Ik maakte een selectie uit het gedachtengoed van vernieuwingsmechanismen rond taaie vraagstukken en vertelde er een ruim uur over. Ondanks wat uitstapjes naar Plan C is het verhaal redelijk generiek. En daarmee ook van waarde voor anderen. Vandaar dat het hier nu op de site beschikbaar is.

De lezing gaat in op wat taaie vraagstukken zijn, waarom we op zoek moeten naar repertoire met meer finesse en hoe dat er dan uit ziet. Er is een selectie gemaakt van vier doorkijkjes die daar een indruk van geven. Een over hoe mensen met elkaar omgaan bij complexe verandering (interactie), een over hoe denkbeelden in de weg kunnen zitten (cognitie), een over hoe het veranderontwerp kan helpen of niet (planvorming) en eentje over hoe je nou zorg dat het niet doodbloed en goed ingebed is (verankering). Het is een selectie van vier van de twaalf veranderdynamieken die je steevast ziet bij dit soort opgaven. En die helpen begrijpen hoe je het steeds zelf kan blokkeren door het net fout te doen of hoe je de verandering juist verder helpt door uit de groef van meer van hetzelfde te stappen.

Plan C is de laatste zes jaar in Vlaanderen uitgegroeid tot een zelfstandige organisatie met een historie van experimenten, publicaties en successen. De gemeenschap heeft veel doorgemaakt maar ook een ongestilde ambitie want duurzaamheid is nog alles behalve gerealiseerd. In November 2012 stond het netwerk met mij stil bij de veranderkundige principes en valkuilen van zo’n diepgaande transitie. Ook om te herijken hoe het verder zal gaan.

Zij maakten een videoverslag van de lezing van iets meer dan een uur. Die zie je hieronder.

Er is ook nog een eerste discussie opgenomen waarin deelnemers zich buigen over een aantal veranderkundige puzzels van Plan C met de munitie van mijn lezing in de ochtend: hun conclusies en mijn reflectie daarop is te vinden in twee andere opnames. Die kan je op Vimeo vinden bij de maker, Nele Ostyn.