Adviseurs zoeken naar richting voor de ontwikkeling van het vak, de branche en zichzelf. Omdat het leven vooruit geleefd wordt, maar achteruit geleerd, is dit een onzekere bezigheid. Het kennen van gemeenschappelijkheden in de levensfasen van adviseurs zou hierbij houvast kunnen bieden.
Dit artikel beschrijft de dominante beelden over de adviescarrière. Het laat zien hoe fasen van socialisatie, profilering, integratie en relativering uitwerken in een adviesleven. En welke dilemma’s dat oproept rond zelfacceptatie, betekenisgeving, verstrengeling en verbinding. De normen van het levensdenken kunnen dwingend en beperkend werken, maar kennis ervan kan ook een hulp zijn om een eigen koers erin te vinden in het besef dat een buitenwereld kan tegensputteren.

Een iets uitgebreidere versie van het artikel is verschenen in het handboek voor loopbaanmanagement.